ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑΣ

Μετά την κατάργηση του μεγαλύτερου ασφαλιστικού Οργανισμού ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ που κάλυπτε το σύνολο της Ελληνικής επικράτειας καλύπτοντας εκατομμύρια ασφαλισμένους με δωρεάν παροχή πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας και στην ουσία με την απόφαση αυτή του τηλε-υπουργού κατέρρευσε ουσιαστικά ο πρωτοβάθμιος τομέας της υγείας.

Τώρα ακολουθεί και η κατάρρευση και της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας Δημόσιας υγείας. Συγχωνεύσεις Νοσοκομείων, υποχρηματοδότηση, ελλείψεις σε ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό, απολύσεις οδηγών ασθενοφόρων κατεδαφίζεται ο τομέας αυτός της υγείας και πλήττονται κυρίως τα επαρχιακά νοσοκομεία επιβαρύνοντας το ατομικό και το δημόσιο κόστος της υγείας.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή οικονομικής κρίσης που όλα τα διεθνή δεδομένα συμφωνούν ότι οι υπηρεσίες υγείας είναι περισσότερο απαραίτητες αφού η φτώχεια, η ανεργία, η διάσπαση της κοινωνικής συνοχής αυξάνουν την νοσηρότητα.

Στα πλαίσια αυτής της υποχρηματοδότησης ο Ορθοπεδικός του Νοσοκομείου Κύμης αποσπάται για τρείς ημέρες την εβδομάδα στο Νοσοκομείο της Χαλκίδος και δύο μόνο μέρες στο Νοσοκομείο της Κύμης. Και αυτό είναι η αρχή. Την ίδια τύχη αναμένεται να έχειι και το Νοσοκομείο της Καρύστου καταδικάζοντας χιλιάδες ασφαλισμένους σε μειωμένη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, αφού είναι υποχρεωμένοι να προσφεύγουν πολλά χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο τους και μάλιστα σε ένα απαράδεκτο οδικό δίκτυο για την αναζήτηση εξειδικευμένων ιατρικών υπηρεσιών. Πιστοί στις μνημονιακές δεσμεύσεις παραβιάζονται οι διεθνείς κανόνες για εξασφάλιση της πρόσβασης του πολίτη στις υπηρεσίες υγείας δείχνοντας την αναλγησία της πολιτείας απέναντι στον πολίτη.

Παράλληλα ο υπουργός αυξάνει την γραφειοκρατία κατά την διάρκεια της συνταγογράφησης , εγκαλεί κάθε μήνα γιατρούς για υπερσυνταγογράφηση αδιαφορώντας για τις ανάγκες των πολιτών αναγκάζοντας του ιατρούς να συνταγογραφούν με γνώμονα τους οικονομικούς στόχους που έχουν τεθεί από την κυβέρνηση και τα μνημόνια και όχι με βάση τις ανάγκες των ασθενών. Αυτό μειώνει την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.

Και σε αυτήν την περίπτωση περισσότερο χαμένοι είναι οι κάτοικοι των περιφερειακών πόλεων της Ελλάδος όπου οι λιγοστοί ιατροί γράφουν αναλογικά περισσότερα φάρμακα από τους συναδέλφους τους των μεγάλων πόλεων όπου η αναλογία ιατρών και ασθενών είναι κατά πολύ μικρότερη. Αυτοί οι ιατροί εγκαλούνται κυρίως ως υπερσυνταγογράφοι και καταγγέλονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ενώ κινδυνεύουν και με στέρηση της δυνατότητας συνταγογράφησης εάν οι υπεύθυνοι του υπουργείου το κρίνουν επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο  το ήδη υπάρχον πρόβλημα.